Ասեմ իմ նկատած կոպիտ սխալները.ԱՐԱ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
1- Չի կատարվել անհրաժեշտ դիվանագիտական-քաղաքական-ազգային աշխատանքը՝ աշխարհի ուշադրությունը գրավելը և ազգին համախմբելը։
2- Մինչև հիմա չի սահմանված, որ սա գենոցիդի շարունակությունն է թուրքերի կողմից։ Պետք է ասվի ոչ թե որ Թուրքիան է մասնակցում, այլ որ երկու կողմի թուրքերը ձեռք-ձեռքի տված՝ նոր գենոցիդ են փորձում իրացնել պաշարված հայության հանդեպ՝ արդեն 100 տարի շարունակ։
3- Պետք է անհապաղ ուղեղային կենտրոն ստեղծվի, որը կմշակի բոլոր քաղաքական, հասարակական ու մասամբ նաև ռազմական-ստրատեգիական քայլերը։
4- Անհապաղ ՀԱՊԿ-ին է պետք դիմել, որ Թուրքիային նոտա տան՝ Նախիջևանից զորքերը դուրս բերելու պահանջով։
5- Պետք է իմի բերվեն զենքի ու մեթոդների այն ռեսուրսները, որոնցով Ադրբեջանին հնարավոր է կտրուկ հարվածել ու ստիպել կանգնելու։
6- Մարդկային զոհերի թիվը կտրուկ աճելու է ու պետք է հասկանանք, թե էս մասշտաբի պատերազմը ոնց ենք շարունակելու։ Ես համոզված եմ, որ եթե գենոցիդը մեջտեղ չբերեցինք որպես հիմնական արգումենտ, տակից դուրս չենք գա։
7- Ղարաբաղի կարգավիճակի հարց հիմա մեջտեղ բերելը բացարձակ իդիոտիզմ է, այն հնարավորություն կտա ռուսներին ու մյուսներին ձեռքերը լվանալ ու կողմ քաշվել։
8- Գեներալիտետը նիկոլին պետք է հեռացնի իշխանությունից և արտակարգ դրության սպասարկումը վերցնի իր վրա։
9- Պառլամենտը պետք է ֆորմալ պահել, բայց ենթարկեցնել արտակարգ դրությանը, որ սորոսաթուրքերը չթփրտան։ Նույնը նաև հակառուս ընդդիմության նկատմամբ է պետք անել, եթե շատ համը հանեցին՝ բանտարկել։
10- Աշխարհի հայերը (կամ մի քանի մեծ փողատեր) փողահավաք պետք է անեն անհապաղ՝ 100-200 հարյուր հազար մարտական ավտոմատներ գնելու ու Հայաստան հասցնելու համար։ Զենքն իսկույն պետք է բաժանվի զենքին պատրաստ տղամարդկանց, որ դիմադրեն սպասվելիք ֆիզիկական գենոցիդին։
11- Անհապաղ պետք է ուժեղացվի Վայքում Նախիջանի թուրքերի դեմ կանգնած մեր ռազմական պոտենցիալը, որպեսզի բաց պահվի ճանապարհը և մեկ հարձակմամբ չկիսվի Հայաստանը։
12- Անհապաղ պետք է կապ հաստատել Իրանի հետ ու փորձել ուղղել հարաբերությունները (վրացիների հետ դա արդեն անհնար է)։
13- Մեր հաստատակամության դեպքում ռուսներն իրենք կգան օգնության, իսկ եթե թույլ մնացինք, ռուսներն էլ ձեռքերը կլվան։
14- Դաժան վիճակ է։ Կարող եմ չգրել-չգուժել ու սպասել պրոցեսների զարգացմանը։ Բայց կարծում եմ, որ 21 դարն է ու գոնե հիմա ազգովի սթափ պետք է նայենք իրավիճակին, ծանր ապագային ու համապատասխան անելիքին։
