Ցավալի փաստ է, որ մեր բնակչության մեծ մասը այլևս հետաքրքրված չէ կորոնավիրուսի աղետալի հետևանքներով: Նրանց չի հետաքրքրում, որ մեր երկրում վարակվեցին ավելի քան 40.000 մարդ և դեռևս պարզ չէ, թե ինչ հետևանքներ կթողնի նրանց առողջության վրա այդ հիվանդությունը որոշ ժամանակ անց...
Մարդկանց չի հետաքրքրում, որ կորոնավիրուսի դեմ պայքարի տապալման արդյունքում խզվեց ավելի քան 1000 մարդու ճակատագիր` 1000 ընտանիք կորցրեց իրենց հարազատներին:
Մարդկանց այլևս չի հետաքրքրում մերձավորը... միայն ինքը` իր անձը և իր գումարը...
Տարօրինակ է, որովհետև ես մեծացել եմ այլ հասարակության մեջ, որտեղ մարդու կյանքը արժեք ուներ:
Իսկ այսօր «արժեք» ունի միայն դրամը, սեփական «ես» հասկացությունը և իհարկե քաղաքական անցուդարձը: Մարդիկ դադարել են լինել մարդ և դարձել են մարդու հակապատկեր` դրամ:
Կորոնավիրուսի դեմ պայքարի տապալման հետևանքով մահացած մարդկանց մոռացան, որովհետև «սկանդալը» վերջացավ և այժմ բնակչությունը «պայքարում» է դիմակ կրելու դեմ, այլ ոչ թե լավ առողջապահական համակարգ ունենալու համար:
Ցավալի է, իրականությունն այն է, որ մեր ժողովուրդը լավ չի ապրելու այնքան ժամանակ, որքան շարունակի սեփական «ես» երևույթը ավելի բարձր դասել քան պետական շահը...
Մեր պետական շահից է բխում լավ առողջապհական համակարգ ունենալը, իսկ պետական շահը ապահովելու պարագայում` դուք եք լինելու առողջ և պշտպնված: Լավ առողջապահական համակարգ ունենալը սկսվում է սխալների ընդունումից, վերլուծությունից և բացթողումների մեղավորներին պատժելուց, որպեսզի այլևս որևէ մեկի մտքով չանցնի հենց ձեր սեփական «եսը» խաբել և երկիրը հասցնել աղետալի վիճակի:
Մենք պետք է մեր մեջ այդքան ուժ և խիզախություն գտնենք, որպեսզի գիտակցենք, ընդունենք և ուղղենք սեփական սխալները...
