Նիկոլ Փաշինյանն էլ հո մարտի 1 չէ՞, որ ասենք՝ բոլորս ենք մեղավոր: Պարոն Մինասյան, այդ հարցում ես Ձեզ հետ համամիտ չեմ և գիտեմ, որ ՀՀԿ-ականներն ինձ հենց դրա համար չեն սիրում: Անձամբ ես մեղավոր չեմ, որ Նիկոլը դարձավ վարչապետ ու էս օրը գցեց բոլորին: Ես Փաշինյանին քննադատել եմ վաղուց: Երբ Համալսարանից դուրս թողեցին, պատկերացրեք՝ ոչ մի դրական բառ չեմ գրել նրա մասին: Նրա խմբագրած թերթը երբեք չեմ կարդացել: Գիտեի, որ Տեր-Պետրոսյանի մոտ է գնում-գալիս: Ինչ-որ պաշտոն էին տվել, հետո էլ բանակից ազատվեց ու սկսեց իր հացը վաստակել որպես սրա-նրա վրա կեղտ բռնող խմբագիր: 10 տարի անց եմ մեկ էլ տեսել Նիկոլին, երբ ԼՏՊ-ն կրկին հայտնվեց մեր հասարակությանը: Դա 2008-ին էր: Հետո մարտի 1 եղավ ու ասացինք՝ բոլորս ենք մեղավոր: 2008-ին էլ ես մեղավոր չէի, ես ընտրել էի իմ թեկնածուին, բայց որ 10 զոհ ունեինք ու բոլորն ասում էին բոլորս ենք մեղավոր, ենթարկվեցի:
Հիշում եք չէ՞, որ Նիկոլ Փաշինյանն ընդհատակում էր: Նրան էլ այնքան համոզեցին, որ բոլորս ենք մեղավոր, մինչև մի օր դուրս եկավ ընդհատակից և կանգնեց դատարանի առաջ: Այդ ժամանակ էլ եմ քննադատել նրան, որովհետև նա իսկապես արդարացում չուներ: Բայց Նիկոլը համաներվեց, որովհետև հաղթեց «բոլորս ենք մեղավոր» վերդիկտն ու պլստացին այնպիսի կարկառուն մետեժնիկներ, ինչպիսիք էին ԼՏՊ-ն, Ալեքսանդր Արզումանյանը, Լևոն Զուրաբյանը, նախկին զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանը և այլք: Նիկոլը նրանց ֆոնին, կարելի է ասել, անմեղ արարած էր: Բայց դա էլ չի խանգարել, որ Նիկոլին քննադատեմ: Հետո, երբ Նիկոլը ՀԱԿ-ի կազմում դարձավ պատգամավոր, ես ՀՀԿ-ին նախազգուշացրեցի՝ տղերք, ձեր գործերը լավ չեն: Ի դեպ, հարգելի ՀՀԿ-ականներ և պարոն Մինասյան, 2018 թվականի «բոռշը» սկսել է եփվել այն ժամանակներից, երբ Սերժ Սարգսյանը նախ երկխոսացրեց ՀԱԿ-ին, և ապա ԱԺ հերթական ընտրություններով բերեց խորհրդարան: Դա Սերժ Սարգսյանի կողմից հանճարեղ քայլ էր, որով նա նախ՝ լռեցրեց ԼՏՊ-ին, իսկ մեկ-երկու տարի անց էլ ՀՀ առաջին նախագահին թողեց խաղից դուրս՝ Նիկոլին հանելով նրա դեմ: Իմ կանգնած տեղից դա այդպես է երևում, իսկ թե ինչ է եղել խորքում՝ կիմանան միայն Սերժ Սարգսյանը և Նիկոլ Փաշինյանը: Բայց նրանք էլ պարտիզանի պես լռում են այդ մասին:
Փորձեք բացատրել, օրինակ, թե ինչպես Նիկոլ Փաշինյանը կուսակցություն ստեղծեց, շրխկալով մտավ քաղաքապետարան, իսկ հետո նաև խորհրդարան: Ո՞վ էր նրան հովանավորում Սերժի ստեղծած այսպես կոչված, ավտորիտար ռեժիմի պայմաններում: Միայն թե չասեք՝ Սերժ Սարգսյանը թերթերից էր իմանում Նիկոլ Փաշինյանի հաջողությունների մասին: Ես այդ ժամանակ էլ եմ քննադատել Նիկոլ Փաշինյանին:
Իսկ ինչպես եմ քննադատել նրան հեղափոխության օրերին, թույլ տվեք արդեն չասեմ: Դարձավ վարչապետ՝ քննադատեցի, Հայկին դրեց Երևանի քաղաքապետ՝ էլի քննադատեցի, հոկտեմբերի 2-ին քննադատեցի, դեկտեմբերին քննադատեցի ու մինչև օրս էլ քննադատում եմ: Որ լսող չկա, ո՞վ է մեղավոր, ե՞ս: Չէ, պարոն Մինասյան: Ես չեմ պատրաստվում բոլորի հետ հավասար պատասխանատվություն կրել Նիկոլի համար: Ավելին ասեմ՝ ես բավականին խոշոր ֆինանսական վնաս եմ կրել հենց հեղափոխության օրերին: Նիկոլական մի «Opel», առանց պետհամարանիշերի, հարվածեց իմ մեքենային և փախավ: Նիկոլն ու Օսիպյանը հանգստացրեցին ինձ, թե սարքելը մեզ վրա, բայց հենց դարձան վարչապետ ու ոստիկանապետ, ամեն ինչ մոռացան: Մինչև օրս նրանք ինձ 400 հազար դրամ են պարտք: Համաձայն եմ, Օսիպյանի պարտքը ջրենք, մարդը գործ չունի, դժվար է, բա Նիկոլի պա՞րտքն ինչ անեմ: Սա ի՞նչ բան է, չեմ հասկանում, թող բերի, տա: ՀԴՄ կտրոնն էլ երաշխավորում եմ:
Եվ այս իրավիճակում ես ընդունեմ, որ մեղավո՞ր եմ Նիկոլի համար: Դա լինելու բան չէ: Այնպես որ, պարոն Մինասյան, խնդրում եմ ինձ հանեք ձեր «բոռշի» միջից: Կարծեմ՝ սպիտակ բրինձն էր ժողովուրդը, որ միամիտ միացել էր հեղափոխությանը: Եվ ուրեմն բարի եղեք՝ մի հատիկ բրինձ հանել կաթսայից, որ «ուղտն» իր անճոռնի ոտքերով չտրորի նաև այդ մեկ հատիկ բրինձը:
Էդիկ Անդրեասյան
