Այս էլ որերորդ անգամ, խեղդվողների փրկությունը իրենց՝ խեղդվողների ձեռքերում է։ Սկզբում՝ պինցետով ու օղով միտինգներում վիրուս էին փնտրում։ Հետո՝ կարանտին հայտարարեցին, կառավարության կազմում պարետի տեսքով միակ մարդուն պարետ կարգեցին։ Հետո՝ հասարակ մահկանացուների հեռախոսները հսկելու որոշում առան, հիմա ասում են․
—ազատ եք Ձեր "ազատ անկումի" մեջ։ Միայն թե համավարակի ժամանակ՝ դիմակով մեռեք։ Կամ ապրեք, բայց այլևս Դուք եք պատասխանատու Ձեր կյանքի համար։ Իսկ ես, Նորին մեծություն Լյուդովիկոսս՝ ձեռքերս լվանում եմ։ Հա, իմիջիայլոց, հիվանդների քանակը երկու անգամ ավել է, ասեմ՝ իմանաք,— ասաց նա,— գուցե երեք, տեստեր բաժանելու ժամանակ էլ չկա։ Գնացեք բուժվեք։
Ասում եք՝ բժիշկները երեք անգա՞մ ավելի են վարձատրվում։ Հավատս չի գալիս։ Շուտով նրանք էլ փողոց դուրս կգան, ու պարզ կդառնա, թե ովքե՞ր են մեր Երկրի իրական պարգևավճարներ ստացողները։
Ցինիզմն ու երկերեսանիությունը պետական քաղաքականության հիմնական ախտանիշներն են, այլևս։ Իրավապահները շարքեր են կազմում, ամենուր՝ կարծես, ոստիկանական զորավարժություններ են անում, քաղաքով մեկ, բարձրախոսներից վախ են տարածում․․․
Կարծես՝ պատրաստվում են երեք տարով արտակարգ դրություն հայտարարելու ու դիկտատորին աստվածների կարգը դասելու։ Ամեն ինչ հեքիաթի նման է։ Մնում է երեք խնձորը բաժանել՝
Մեկը Վարչապետին,
Մեկը Նախագահին,
Մեկն էլ Պարետին։